Μια νέα τυπολογία κατοικίας έχει κάνει πρόσφατα την εμφάνισή της στην Ελληνική αρχιτεκτονική. Η συγκεκριμένη υπόσκαφη κατοικία στη Κάρυστο έχει αναφορά στα δρακόσπιτα ή δρασκοπηλιές, τις μυστηριώδεις αυτές κατασκευές που συναντούνται στην Εύβοια και χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα π.χ ή και παλιότερα. Τα όρια του τεχνητού και του φυσικού είναι ασαφή σε αυτή την αρχιτεκτονική. Σε απάντηση του στρουκτουραλιστικού διλήμματος ή αρχιτεκτονική ή φύση αυτή η έκφραση προτάσσει μια κατασκευή που είναι και φύση και αρχιτεκτονική ταυτόχρονα, δίνοντας αξία στους ενδιάμεσους γκρι τόνους μεταξύ δύο άκρων. Αναπτυσσόμενοι σε μία στάθμη οι ζωτικοί χώροι της κατοικίας έκτασης 200 τ.μ. ορίζονται από μια προστατευμένη αυλή με θέα του Αιγαίο και από ένα μακρόστενο πηγάδι φωτισμού προς το Νότο. Ο τεθλασμένος πέτρινος τοίχος της όψης προς τη θάλασσα ακολουθεί την υψομετρική καμπύλη στη θέση αυτή και αναφέρεται στη πολυεπίπεδη δομή ενός βράχου.
Έτος μελέτης: 2020
Συνεργάτες αρχιτέκτονες: Νιόβη Μαζαράκη