Η συγκεκριμένη κατοικία στην περιοχή «Σκλαβομαρία» της Πάρου, σχεδιάζεται αμφιθεατρικά ακολουθώντας την κλίση του εδάφους με κύριους στόχους την ένταξη στο τοπίο και την ανεμπόδιστη θέα προς την θάλασσα.
Πρόκειται για μία εξοχική κατοικία που ενισχύει την αρμονική συνύπαρξη ανθρώπου και τοπίου. Ο σχεδιασμός δεν βασίστηκε στην κυβιστική αρχιτεκτονική που χαρακτηρίζει τις Κυκλάδες. Αντιθέτως, πρόκειται για μία υπόσκαφη δομή ακανόνιστης γεωμετρίας που θυμίζει σπήλαιο, εμπνευσμένη από την έννοια του «αρχαίου ερείπιου» που με την πάροδο του χρόνου έχει διατηρήσει το στίγμα του στην περιοχή και αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της αρχιτεκτονικής του τοπίου.
Οι κεκλιμένοι, πέτρινοι τοίχοι ορίζουν τα όρια της κατοικίας και διαμορφώνουν τους εξωτερικούς χώρους-αυλές. Οι δυνητικά ως προς την χρήση υπαίθριοι χώροι αποτελούν, παράλληλα, μέσο εκτόνωσης και χαλάρωσης του ανθρώπινου σώματος.