Το οικόπεδο που βρίσκεται στα περίχωρα της Νάουσας. Η κύρια κατοικία και ο ξενώνας καταλαμβάνουν μια έκταση 252 μ2 και αναπτύσσονται σε δύο επίπεδα προσαρμοσμένα στο ανάγλυφο του οικοπέδου. Ο σχεδιασμός επηρεάζεται από τη παραμορφωτική προοπτική που συναντάμε σε πίνακες του κινήματος του κυβισμού στις αρχές του αιώνα. Η εναλλαγή μεταξύ κατακόρυφων και κεκλιμένων τοίχων αποδομεί τη λογική του ενός ενιαίου και στατικού όγκου. O όγκος σκάβεται από τις εξωτερικές σκάλες που περιδιαβαίνουν το κτίριο μέχρι τη ταράτσα ενοποιώντας τα δώματα με την αυλή στο ισόγειο. Τα χοντρά στηθαία ακολουθούν το κλιμακωτό ανέβασμα μέσα από μια κυβιστική γλώσσα. Αναδεικνύεται ο γλυπτικός χαρακτήρας στοιχείων όπως η καμινάδα και οι υδρορροές. Στο εσωτερικό, τα ταβάνια από ανεπίχριστο σκυρόδεμα και τα δάπεδα από τσιμεντοκονία δημιουργούν 2 οριζόντιες επιφάνειες που οριοθετούν την ανάπτυξη της τεθλασμένης λευκής επιφάνειας των τοίχων. Εσοχές στους τοίχους και κρυφοί φωτισμοί αναδεικνύουν τη πλαστικότητα του χώρου. Η μινιμαλιστική χρωματική παλέτα έχει αναφορά στο ασκητικό χαρακτήρα του Αιγαιοπελαγίτικου ιδιώματος.