Η κατοικία, ένα ορθογώνιο πρίσμα που αναπτύσσεται σε τρείς ορόφους, χωροθετείται ελεύθερα μέσα στο οικόπεδο έκτασης 600μ2.
Η αρχιτεκτονική σύνθεση είναι δωρική. Οι μονώροφοι και διώροφοι ημιυπαίθριοι χώροι επιτείνουν στη κλιμακωτή ανάπτυξη των εξωτερικών χώρων. Πρόκειται για τη γλυπτική ενός πρίσματος. Με την αφαίρεση όγκου από τη μάζα του ενεργοποιείται το παιχνίδι των σκιών. Τα γωνιακά ανοίγματα σηματοδοτούν λοξές φυγές.
Η κατασκευή είναι βιοκλιματική. Το στοιχείο της οριζόντιας και κάθετης διαμπερότητας επιτρέπει το φυσικό αερισμό μέσα από ψηλά και χαμηλά ανοίγματα. Στη Δυτική όψη πάνω στη μεταλλική κατασκευή με τις περσίδες σκαρφαλώνει ο κήπος του ισογείου και ενοποιείται με αυτόν του δώματος. Αναπτύσσεται μια διαλεκτική σχέση μεταξύ της τεκτονικής γλώσσας του «σκληρού» πρίσματος και της «μαλακής» γλώσσας της φύσης και του τοπίου που «μπλέκεται στα πόδια του».