Γλυπτικός κυβισμός, σε μια κατοικία που εντάσσεται στο έδαφος και αναπτύσσεται με κεντρικό άξονα το στοιχείο του νερού/πισίνα.
Πρόκειται μία κατοικία 250μ2 σε ένα οικόπεδο 12 στρεμμάτων, στην Αλόννησο, στη θέση «Τουρκονέρι».
Η αρχιτεκτονική σύνθεση αναπτύσσεται στο μακρόστενο σχήμα του οικοπέδου ενσωματώνοντας το σύνολο της κατοικίας στην έντονη κλίση του εδάφους.
Ο ενιαίος όγκος διασπάται σε μικρότερους και πλέκεται με το τοπίο, ακολουθώντας μια σειρά πέτρινων τοιχίων – πτυχώσεων που εναρμονίζονται με τις τοπογραφικές καμπύλες του οικοπέδου και «ανοίγουν σαν βεντάλια» προς την θέα και την θάλασσα.
Το στοιχείο του νερού της πισίνας τοποθετείται στην ενδιάμεση στάθμη μεταξύ των δύο κτιριακών συνθέσεων και λειτουργεί ως επιφάνεια αντανάκλασης. Μοιάζει, δηλαδή, σαν η αφήγηση γεγονότων πάνω από την πισίνα να καθρεφτίζεται στο νερό και να αντανακλάται στο κάτω μέρος αυτής.
Μεγάλο τμήμα των δωμάτων φυτεύεται και επιλέγεται η πέτρα ως κυρίαρχο υλικό για τους όγκους του κτιρίου.
Στόχος, η ένταξη του κτιρίου στο τοπίο στο μέγιστο δυνατό βαθμό και ο μετασχηματισμός της έμπνευσης από τα «χαλιά», τις τοπικές πεζούλες με τις ξερολιθιές, σε μια αρχιτεκτονική διαλεκτική μεταξύ του τοπίου, της παράδοσης και του σήμερα.